Ο εκφοβισμός είναι ένα διαδεδομένο πρόβλημα, σε εθνικό επίπεδο, με μεγάλα ποσοστά συμμετοχής στην κατάθλιψη, την αυτοκτονία και των αντιποίνων εκφοβισμών. Ακριβώς όπως είναι σημαντικό να μειωθεί η συχνότητα εμφάνισης του εκφοβισμού, είναι εξίσου σημαντικό να δώσουμε στα παιδιά εργαλεία για την πρόληψη και αντιμετώπιση του εκφοβισμού, όταν αυτό συμβεί.
Όταν πρόκειται για την ασφαλή φύλαξη της ευημερίας των νέων, ιδίως εκείνων της σχολικής ηλικίας, τα σχολεία και οι σχολικές περιοχές σε όλη τη χώρα βρίσκονται υπό πίεση για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Θα ήταν καλό να ορίσουμε τον εκφοβισμό, να διερευνηθούν επίσημα παράπονα από τους μαθητές και τους γονείς, να δημοσιοποιήθουν τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπισή του, και να προβλεφθεί, τόσο για την προστασία του θύματος (ακόμη και μεταφορά του μαθητή σε άλλο σχολείο), όσο και για θέματα πειθαρχίας ώστε να τους φοβερίζει.
Ένας τέτοιος ορισμός, είναι ότι «εκφοβισμός» σαν συμπεριφορά,
- Έχει ως αποτέλεσμα ή θα έχει ως αποτέλεσμα να βλάψει τη φυσική υπόσταση του μαθητή , να καταστρέψει την ιδιοκτησία του, ή να τοποθετήσει ένα μαθητή σε εύλογο φόβο της εν λόγω βλάβης.
- Είναι αρκετά σοβαρή, επίμονη, και αρκετά εκτεταμένη, που δημιουργεί ένα εκφοβιστικό, απειλητικό, ή βάναυσο εκπαιδευτικό περιβάλλον.
Αυτή η συμπεριφορά θεωρείται παρενόχληση εάν:
- Εκμεταλλεύεται μια ανισορροπία δύναμης μεταξύ θύτη και θύματος, και
- Επηρεάζει την εκπαίδευση του φοιτητή ή ουσιαστικά διαταράσσει τη λειτουργία του σχολείου.
Το σχολικό συμβούλιο πρέπει να έχει τις πολιτικές και τις διαδικασίες που απαγορεύουν την παρενόχληση. Επίσης, να απαγορεύει τα αντίποινα εναντίον οποιουδήποτε προσώπου, συμπεριλαμβανομένου ενός θύματος ή μάρτυρα, ή άλλο πρόσωπο, ο οποίος με καλή πίστη παρέχει πληροφορίες σχετικά με ένα περιστατικό εκφοβισμού. Θα πρέπει να έχουν μια διαδικασία κοινοποίησης για τους γονείς, τη δρομολόγηση συγκεκριμένων ενεργειών που ένας μαθητής θα πρέπει να πάρει για να λάβει βοήθεια, και θα πρέπει τυπικά να διερευνήσει και να αναφέρει τέτοια περιστατικά.
Σημαντικά, επίσης να προστατεύει τα ίδια τα θύματα, απαγορεύοντας την πειθάρχηση ενός μαθητή ο οποίος, μετά από έρευνα, βρέθηκε να είναι θύμα εκφοβισμού, με την προϋπόθεση λογικής χρήσης της αυτοάμυνας από τον εν λόγω μαθητή.
Τα παιδιά διδάσκονται πως να παρέμβουν όταν ο εκφοβισμός συμβαίνει. Επιπρόσθετα μαθαίνουν πώς να υποστηρίξουν και να απομακρύνουν το θύμα, μειώνοντας έτσι την προσοχή που ο νταής λαμβάνει μέσω της εκμετάλλευσης των άλλων, και την εκτόνωση της ακροατήριο. Ο νούμερο ένα λόγος που οι μαθητές μου δίνουν ως προς το γιατί οι παρευρισκόμενοι μαθητές , δεν παρεμβαίνουν όταν βλέπουν τον εκφοβισμό, είναι επειδή φοβούνται ότι οι ίδιοι θα μπούνε στο στόχαστρο. Παρόλο που, στο πρόγραμμά μας, διδάσκω τους παρευρισκομένους μαθητές να μην παρεμβαίνουν σε περιπτώσεις σωματικής επιθετικότητας, αλλά να προειδοποιούν έναν ενήλικα αντ ‘αυτού, είναι προφανές στην εκπαίδευση ότι οι μαθητές ενδιαφέρονται βαθιά για το πρόβλημα του εκφοβισμού και θέλουν να κάνουν ό, τι μπορούν για να βοηθήσουν .
Μέρος κάθε άμυνας κατά κατά του εκφοβισμού είναι η αυτοπεποίθηση, και ο εκφοβισμός δεν περιορίζεται στο σχολικό περιβάλλον .Ένας τρόπος ώστε οι μαθητές να οικοδομήσουν την εμπιστοσύνη σε όλους τους χώρους είναι να λάβουν μέρος σε δραστηριότητες όπως το Krav Maga. Η αυτοάμυνα που διδάσκεται μέσω του Krav Maga συνδυάζει πολλαπλά σύνολα ικανότητας. Τονίζει την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, την αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων, ξέροντας πώς να ξεφύγουν, πώς να λάβουν βοήθεια και πώς να αντεπιτεθούν μόνο εάν είναι απαραίτητο. Μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να βοηθήσουν συνομηλίκους τους. Το Krav Maga διδάσκει ότι η καλύτερη άμυνα είναι να αποφευχθεί η κατάσταση, αν είναι δυνατόν και προωθεί δεξιότητες, όπως η αποκλιμάκωση και τακτικές απόδρασης. Την ίδια στιγμή, αν το παιδί δεν μπορεί να αποφύγει την κατάσταση, το Krav Maga τους δίνει τα εργαλεία για να είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους.
Τα παιδιά αντεπιτίθενται, με πολλούς τρόπους, ενάντια στον εκφοβισμό κάθε μέρα. Είναι σημαντικό για τους γονείς να είναι ενήμεροι για την υψηλή συχνότητα εμφάνισης αυτής της συμπεριφοράς, για να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά, και να υποστηρίξει τις προσπάθειες τους να μην εκφοβίζονται.